Het Productschap Diervoeder (PDV) heeft de eerste fase van het project Carbon footprint Diervoedersector met succes afgerond. Voor fase 2 zoekt zij naar brede samenwerking in de agro-sector voor het op betrouwbare manier vaststellen van de broeikasgasemissie (kooldioxide, methaan, lachgas) verbonden aan de productie en de verwerking daarvan door landbouwhuisdieren.
Het Productschap Diervoeder is begin 2009 gestart met het project ‘Carbon Footprint Diervoedersector.' Er is een inventariserende studie opgeleverd met o.a. een blauwdruk voor het berekenen van de carbon footprint van diervoeders, ofwel de broeikasgasemissie uitgedrukt in CO2-equivalenten. Het bestuur heeft op 2 december kennis genomen van de rapporten die zijn opgeleverd (zie onder bestuur op www.pdv.nl).
In de rapporten staat onder meer dat er voor de opzet van de algemene systematiek dient te worden aangesloten bij het Engelse PAS2050 protocol, en voor de teeltaspecten bij het Nederlandse tuinbouwprotocol. Ook zijn verschillende methodologische vragen bestudeerd, waaronder de zogenoemde LULUC (Land Use and Land Use Change) problematiek. Hierover is internationaal nog geen overeenstemming. Anderzijds is het een belangrijk element in de carbon footprint. Daarom wordt voorgesteld in de verdere anpak de LULUC-effecten apart te presenteren.
Alvorens concreet invulling aan Fase 2 zal agro-breed samenwerking worden gezocht, met als doelen a) draagvlak voor de gewenste aanpak verkrijgen, b) doel en methoden nader definiëren en c) de financiering regelen.
Meer hierover leest u in nummer 17 2009 van De Molenaar
